Neste diario, case íntimo, hoxe a dous días do aniversario do nacemento do meu fillo deixo unhas liñas para sentir no paso dos minutos e das horas o pasado na mirada do abó, e o presente na xuventude da mocidade.
Nese tránsito de saber de onde veño, onde estou e onde quero ir. Hoxe, seino, sintoo no mais profundo de min, e iso dame unha tranquilidade ate agora descoñecida.
Grazas a todos os que fixeron e fan parte deste camiño.
Ningún comentario:
Publicar un comentario